Eftir kosningar

Niðurstöður kosninganna eru mér að skapi, svona að mestu. Auðvitað hefði ég viljað sjá meiri stuðning við minn flokk, Samfylkinguna, sérstaklega í Suðvestur kjördæmi. Tveir þingmenn til viðbótar við þingflokkinn er gott og ég ætla ekki að vanvirða það en það var aðallega tvennt sem kom mér á óvart.

Annars vegar það að sveiflan til VG hafi ekki verið stærri og hitt að Framsóknarflokkurinn skuli hafa bætt svona miklu við sig. Reyndar kemur hið síðarnefnda mér meira á óvart en hitt. Sannast sagna taldi ég að Framsóknarflokkurinn myndi allt að því þurrkast út. Mitt mat er að óánægðir Sjálfstæðismenn hafi ekki viljað flytja sig lengra til vinstri en að Framsókn og þess vegna hafi sá flokkur fengið betri útkomu en talið var. Það er enda ekki mikill munur á þessum flokkum og ég hef reyndar stundum nefnt hann Sjálfsóknarflokkinn og finnst það réttnefni.

Hvað varðar stjórnarmyndunarviðræðurnar þá kemur það ekki til greina af minni hálfu að gefa eftir aðildarviðræðurnar um ESB. Allt annað er fásinna. Ég treysti Jóhönnu Sigurðardóttur til þess að mynda ríkisstjórn sem verður íslensku þjóðinni til sóma til framtíðar litið. Að sama skapi vona ég að Vinstri grænir sjái ljósið í aðildarviðræðunum - og það að slíkar viðræður séu nauðsynlegar til þess að fá botn í umræðuna um ESB aðildina.

Vægi skoðanakannana

Þann 4. apríl sl. setti ég af stað skoðanakönnun hér á blogginu mínu þar sem ég spurði um það hvaða flokk lesendur síðunnar ætluðu að kjósa. Alls tóku 599 afstöðu til könnunarinnar og af þeim voru 530 gild, 56 ætluðu að skila auðu og 13 ætluðu ekki að kjósa.

Það vekur athygli mína hversu nálægt mín könnun var niðurstöðum kosninganna. Raunar er það þannig að atkvæði til Lýðræðishreyfingarinnar annars vegar og Samfylkingarinnar hins vegar virðast stemma nær alveg. Í minni könnun fékk Samfylkingin t.d. 29,6% greiddra atkvæða en skv. kosningaúrslitum sem nú liggja fyrir á ruv.is fékk Samfylkingin 28,8% atkvæða.

Í raun má segja að þeir sem sækja síðuna mína heim sé nokkuð góður þverskurður af hinu pólitíska landslagi. Ég get ekki annað en verið ánægð með það og þakka ykkur öllum kærlega fyrir heimsóknirnar og þátttökuna í skoðanakönnuninni.

Sigurvegurum kosninganna, þar sem allmargir eru tilnefndir, óska ég til hamingju með árangurinn. Ég hlakka til komandi daga þar sem það mun ráðast hvernig ríkisstjórn Íslands verður skipuð næstu 4 árin.

	ingibjhin.blog.is			Kosningar 25.04.09			Mism.
B	45	8,5%		27.699	14,8%		6,3%
D	140	26,4%		44.369	23,7%		-2,7%
F	32	6,0%		4.148	2,2%		-3,8%
O	47	8,9%		13.519	7,2%		-1,6%
P	4	0,8%		1.107	0,6%		-0,2%
S	157	29,6%		55.758	29,8%		0,2%
V	105	19,8%		40.580	21,7%		1,9%
alls	530			187.180

 

 

OKKAR TÍMI ER KOMINN

sagði Jóhanna Sigurðardóttir í kvöld. Hún hefur sjaldan eða aldrei verið eins glæsileg og einmitt þegar hún fagnaði sigri með félögum sínum á Grand Hótel í kvöld. Rétt eins og álfadrottning í ævintýri.

Reyndar er það þannig að sigur Jóhönnu og Samfylkingarinnar er slíkur að helst mætti halda að hann hafi átt sér stað í ævintýri.

Jafnaðarmönnum um land allt óska ég til hamingju með sigurinn og óska Jóhönnu velfarnaðar í stjórnarmyndunarviðræðurnar framundan. Áfram Ísland!

Makalaus málflutningur ofstækismanna

Undanfarna daga hef ég lýst þeirri skoðun minni með nokkrum rökum af hverju ég kaus Samfylkinguna í Alþingiskosningunum, en ég kaus utan kjörfundar. Ég hef svo sem ekki ætlast til þess að einhver læsi bloggið mitt og breytti frá sannfæringu sinni, enda hef ég reynt að koma mínum sjónarmiðum á framfæri af hlutlægni og eins mikilli einlægni og mér er unnt.

Einhverra hluta vegna hafa bloggarar séð ástæðu til þess að gagnrýna skoðanir mínar, oftast með sérstaklega ómálefnalegum málflutningur, reyndar svo ómálefnalegum að hann er hreint makalaus. Þessa sömu hluti hef ég séð hjá mörgum bloggvinum mínum. Ég er ekki að biðja um það að fá skoðanir ofstækismanna hér inná bloggið mitt, og hef reyndar oftast nær látið þá kumpána í friði. Margir bloggvina minna (og veraldarvina) hafa hins vegar brugðið á það ráð að verja minn málflutning. Fyrir það kann ég þeim miklar og góðar þakkir þó stundum óskaði ég þess að þeir væru ekki að æsa upp ofstækismennina með því að gera þeim til geðs og svara þeim. Orð þessa fólks hafa nefnilega oftar en ekki dæmt sig sjálf og verða sjálfsagt til þess, frekar en bloggið mitt, að óákveðnir lesendur taki ákvörðun með mínum skoðunum frekar en ofstækismannanna.

Mín skoðun á því að styðja Samfylkinguna stendur óhreyfð. Það er búið og gert. Ég hef ekki gleypt við öllu því sem forystumenn flokksins hafa sagt eða gert. Enda tel ég það einn helsta kost Samfylkingarinnar að þar leyfist mönnum að hafa aðrar skoðanir en forystan, þar má maður taka sjálfstæða upplýsta afstöðu. Grundvallarhugsjón jafnaðarmanna er nefnilega svo skýr að útfærsla hennar getur tekið á sig margar myndir og hugsjónir jafnaðarmanna er hægt að framkvæma á margan veg.

Forystumenn flokksins gerðu ákveðin mistök í stjórnarsamstarfinu með Sjálfstæðisflokknum, þeirri skoðun minni hef ég margoft lýst yfir. Samfylkingin er eini jafnaðarmannaflokkur Íslands og þess vegna stimplaði ég S á kjörseðilinn. Jóhanna Sigurðardóttir er formaður Samfylkingarinnar, þess vegna stimplaði ég S á kjörseðilinn. Jóhanna Sigurðardóttir er forsætisráðherra og þar vil ég hafa hana áfram, þess vegna stimplaði ég S á kjörseðilinn og Jóhanna Sigurðardóttir er sá stjórnmálamaður íslenskur sem þjóðin treystir best, þess vegna stimplaði ég S á kjörseðilinn.

Á morgun færð þú tækifæri til að segja þína skoðun, ég skora á þig að merkja X við S á kjörseðlinum þannig tryggir þú best, að mínu mati, farsæld íslenskrar þjóðar til framtíðar.

Þjóðin þarf jafnaðarmenn í ríkisstjórn

Kæru landsmenn,

laugardaginn 25. apríl gengur íslenska þjóðin til alþingiskosninga. Kosningar sem fólkið, almenningur, lýðurinn og skríllinn kröfðust í vetur verða loks að veruleika. Laugardagarnir á Austurvelli munu vonandi verða mörgum okkar leiðarljós í framtíðinni um þann kraft og samtakamátt sem býr í íslenskri þjóð þegar á móti blæs.

Undanfarna áratugi hefur verið sagt að minni kjósenda sé stutt, sú mýta mun verða að baki sunnudaginn 26. apríl þegar þjóðin hefur sent Sjálfstæðisflokkinn í langt frí frá stjórnartaumunum. En það skiptir máli hvað verður kosið. Það hefur ekki farið framhjá þeim sem lesa bloggið mitt að ég styð Samfylkinguna til allra góðra verka. Sá stuðningur grundvallast fyrst og fremst á því að Samfylkingin er eini jafnaðarmannaflokkur landsins. Samfylkingin hefur lagt fram skýra stefnu um það hvernig koma á Íslandi út úr þeirri óreiðu sem frjálshyggja og einkavæðing Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks leiddi okkur í. Þar skipta aðildarviðræður við ESB mestu.

Þegar hið svokallaða góðæri var sem mest í upphafi ársins 2007 voru alþingiskosningar framundan. Niðurstaðan varð ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar með nærri 2/3 hluta þingheims að baki sér. Þá lýsti ég því yfir að ég fagnaði þeirri ríkisstjórn því staða Íslands væri sú að nú færu loksins þeir sem minna mega sín í þjóðfélaginu að njóta góðs af öllum þeim gríðarlega gróða lýst hafði verið og haldið fram að væri í höfn. Það varð líka raunin og þar fór fremst í flokki Jóhanna Sigurðardóttir núverandi forsætisráðherra.

Samfylkingin gerði margt gott og einnig nokkuð rangt á þeim 18 mánuðum sem hún var í slagtogi við Sjálfstæðisflokk í ríkisstjórn. Stærstu mistökin voru þau að gefa eftir að sækja strax um aðild að ESB og fara í aðildarviðræður. Þau mistök verða ekki endurtekin, því hafa verðandi alþingismenn og forysta Samfylkingarinnar lofað og á það legg ég traust mitt.

Traust er það eina sem íslenskir stjórnmálamenn geta teflt fram í dag enda er trúnaður milli þeirra og þjóðarinnar löngu brostinn og skiptir þá engu hvar í flokki menn standa.

Engum íslenskum stjórnmálamanni treysti ég betur en Jóhönnu Sigurðardóttur, hún er formaður Samfylkingarinnar, jafnaðarmannaflokks Íslands, og þess vegna kýs ég Samfylkinguna.