Ofbeldi er aldrei réttlætanlegt

Um það leyti sem íslenska efnahagsundrið riðaði til falls varð ég þeirrar gæfu aðnjótandi að fara í nokkurra daga ferð til Ísrael. Lengst af dvaldi ég í hafnarborginni Haifa í norðurhluta landsins en einnig átti ég þess kost að fara í skoðunarferð til Nazareth og Galileu vatns. Skemmst er frá því að segja að landið heillaði mig mjög og er ég staðráðin í að gera mér aðra ferð til Ísrael ef þess er nokkur kostur.

Fréttir síðustu daga af átökum á Gaza hafa valdið mér miklum áhyggjum. Ofbeldi, af hvaða rótum sem það er runnið, á í mínum huga aldrei rétt á sér. Loftárásir á almenna borgara eru skelfilegar og ég get ekki hugsað þá hugsun til enda að nýtt stríð brjótist út fyrir botni Miðjarðarhafs, eins og líkur eru á nú um stundir. Þá daga sem ég dvaldi í Ísrael gafst mér kostur á að ræða við heimamenn um ástandið og hvernig heimamenn líta á þær deilur sem nú virðast vera að komast á alvarlegra stig en þær voru þegar ég dvaldi þarna. Þær samræður ætla ég ekki að rekja hér. Niðurstaða þeirra samræðna var hins vegar sú, í mínum huga, að sjaldan valdi einn þá tveir deila.

Bænir mínar beinast að því að þessir tveir aðilar muni sjá ljós í öllum þessum hörmungum og að þeir finni leið til þess að lifa á þessu landsvæði í sæmilegri sátt og samlyndi. Annað gengur ekki upp.

Athugasemdir

[Þórarinn M Friðgeirsson, 4.1.2009 kl. 17:45]

Ég get ekki að því gert Ingibjörg að ég er orðinn hundleiður á þessu eilífu erjum/drápum í nafni guðs almáttugs, jésu, múhammeðs eða allah í gegn um aldirnar, ef tekið er saman hve oft síðustu aldirnar stríð hafa verið háð í nafni þessara kumpána þá er hægt að telja þau á fingrum allra handa og jafnvel táslurnar komi þar við sögu líka en maður spyr sig. kv. Tótinn

[Ingibjörg Hinriksdóttir, 4.1.2009 kl. 17:50]

Algjörlega er ég sammála þér Þórarinn. Hitt er annað að þeir sem ég ræddi við um þetta ástand úti í Ísrael nefndu aldrei trúmál sem ástæðu ágreiningsins. Í þeirra huga snýst þetta um rétt til dvalar á ákveðnu landsvæði. Trú var aldrei nefnd. En vissulega snýst þetta um trú þegar öllu er á botninn hvolft.

[Hólmdís Hjartardóttir, 4.1.2009 kl. 17:53]

Nei ofbeldi á aldrei rétt á sér

[Birgir Þorsteinn Jóakimsson, 5.1.2009 kl. 00:19]

Nokkuð stór hluti Palestínumanna eru kristnir. Kona Arafats var t.d. kristin.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 5.1.2009 kl. 07:42]

Mads Gilbert heitir læknir sem nú er mikið vitnað í, því hann er á Gaza og stundar lækningar á Hamas.  Margar fréttstöðvar og sér í lagi Íslendingar virðast bera mikla virðingu fyrir þessum manni.

Hann lýsti ánægju sinni með og taldi árásir Al Qaida á New York 2001 (9/11 árásina) réttmætar. Svo vitnað sé í Wikipediu, því ég fann ekki í fljótu bragði hvernig norsku fréttastofurnar greindu frá þessu á sínum tíma:

Like etter angrepet på World Trade Center i USA september 2001 vakte det oppsikt da Gilbert forsvarte undertryktes moralske rett til å angripe USA. «Hvis USAs regjering har en legitim rett til å bombe og drepe sivile i Irak, har også de undertrykte en moralsk rett til å angripe USA med de våpen de måtte skape. Døde sivile er det samme enten det er amerikanere, palestinere eller irakere.» På direkte spørsmål om han støttet terrorangrep på USA, svarte Gilbert: «Terror er et dårlig våpen, men svaret er ja, innenfor den konteksten jeg har nevnt.»

Þetta gildir þá líka fyrir Ísrael. ÞETTA ER ENN EINN NORSKUR SKíTHÆLL. Þessi karakter kallar sig lækni, þó hann brjóti allar siðareglur lækna. Og furðu sætir að Íslenskir fréttamiðlar telji sig til neydda að breiða út fréttir frá þessum "frábæra" manni.

En hann telur ofbeldi réttlætanlegt!

[Gudrún Hauksdótttir, 5.1.2009 kl. 10:05]

Ofbeldi á aldrey rétt á ser í hvada mynd sem er .Hvort sem um er ad ræda trú eda ákvedjin landssvædi tá er madur svo dapur yfir allri tessar mannvonsku.Eins og núna á Gaza tá eru tetta saklaust fólk sem lætur lífid .Tad eru adeins 1 og hálf milljón manna sem býr á Gaza og ekki tekur langann tíma ad eida teim öllum   ef ekki adrar tjódir grípa inní.

Med kvedju frá Jyerup