Fráleitt bann

Í sjónvarpsfréttum í kvöld var haft eftir forsætisráðherra, Jóhönnu Sigurðardóttur, eitthvað á þá leið "að lánabók Kaupþings hafi sýnt framá siðlausa viðskiptahætti og að bann á birtingu upplýsinga úr lánabókinni væri fráleitt."  Sannarlega get ég tekið undir þessi orð Jóhönnu. Lánabókin sýnir ótrúlega hluti þar sem eigendur lána sjálfum sér með veði í sjálfum sér til þess að kaupa hlut í sjálfum sér sem síðan hækkar gengið í þeim sjálfum svo þeir geti greitt sjálfum sér út arð vegna vaxtar sjálfs sín! (sem eru að líkindum einu beinhörðu peningarnir sem fara milli aðila í þessum gjörningi).

Um helgina hef ég verið tiltölulega mikil með sjálfri mér, enda gott að eiga heima í Kópavogi, og hef hugsað mikið um þessi mál. Spurningin sem ég stansa oftast við er þessi. Það má vera að gjörningurinn hafi verið löglegur, en siðlaus er hann klárlega og hvar var Fjármálaeftirlitið á meðan á þessum blekkingarleik stóð?

Fjármálaeftirlitið er einmitt sama stofnunin og gamli og nýi bankinn kærði RÚV til vegna birtingarinnar. Fjármálaeftirlitið brást skyndilega snaggaralega við og fór fram á lögbann á lánabókina. Lánabókina sem Fjármálaeftirlitið átti að vera fyrir löngu búið að draga fram og krefjast að sýnt væri fram á að raunveruleg veð væri að baki lánveitingunum. Ég hélt að það væri eitt af hlutverkum FME að tryggja að útlán væru raunverulega gegn tryggum veðum. Þar fyrir utan mega lánin ekki vera umfram 25% til eins eða skyldra aðila en skv. fréttum RÚV í kvöld námu lánin allt að 50% til örfárra aðila.

Í upphafi þessarar færslu minntist ég á ummæli forsætisráðherra sem hún lét frá sér fara í dag um siðleysi lánabókar og fáránleika lögbannsins. Ég komst að þessari sömu niðurstöðu á laugardag, af hverju þurfti forsætisráðherra svona langan umþóttunartíma til að koma þessu áliti frá sér?

Það sýður dálítið á mér og ég verð reiðari og reiðari með hverjum degi sem líður. Bölvið mun ekki þagna inní mér fyrr en ég sé glitra á stál á úlnliðum þeirra örfáu sem bera ábyrgð á þessum voðaverkum!

Lánabók Kaupþings - gjörið svo vel

Á fyrstu vikunum og mánuðunum eftir hrun kröfðust almennir íbúar þessa lands að þeir væru upplýstir um það hverjir bæru ábyrgð á hruninu. Íbúar landsins söfnuðust saman og kröfðust þess að þeir sem voru við stjórnvölinn vikju svo hægt væri að kjósa nýtt fólk til þess að stýra okkur út úr þeim vanda sem að okkur steðjaði. Íbúar kröfðust þess að skipt væri um stjórn Fjármálaeftirlits og Seðlabanka. Og viti menn sú varð raunin.

Í kosningabaráttunni voru uppi hávær loforð frá öllum flokkum að íbúar væru upplýstir um stöðu mála á hverjum tíma, allt skyldi uppá borð! Því miður hefur orðið minna úr efndum á þessum loforðum nýrrar stjórnar. Feluleikir hafa verið viðvarandi, bréf og skýrslur hafa ekki komið fram fyrr en á lokastigum og ekki aðeins íbúar hafa mátt þola þessa miklu leynd heldur hefur Alþingi og nefndir þess mátt sætta sig við þurfa að taka ákvarðanir í myrkrinu.

Enn á ný koma fram skjöl og pappírar sem sýna og sanna glannalega "stjórnun" bankanna. Bankarnir virðast hafa verið sjálfala, reknir af gervitöffurum sem reyndu að skara sem mestan eld að eigin köku og tóku ákvarðanir sem voru ekki í hag bankanna, ekki í hag viðskiptavinanna og ekki í hag íslensku þjóðarinnar, sem á endanum ber ábyrgð á vanrækslu, siðleysi og vanhæfi stjórnendanna.

Í dag var síðan einni bensínskvettu enn hellt á bál reiða Íslendinga. Lögbann á umfjöllun RÚV um lánabók Kaupþings þar sem fram kemur m.a. að lán voru veitt langt umfram ábyrgðir, langt umfram lánshæfi og að mestu til örfárra einstaklinga sem nú standa frammi fyrir íbúum þessa lands og reyna að pússa geislabauginn.

Ég er ekki tilbúin að sætta mig við það þegjandi og hljóðalaust að dómstólar þessa lands taki málstað útrásarvíkinganna og þaggi niður í RÚV. Fréttastofa RÚV er að sinna starfi sínu, Fréttastofa RÚV er að fara að kröfu eigenda sinna og upplýsa um það hvernig málum var háttað í aðdraganda hrunsins. Að dómstólar þessa lands skuli verja málstað þeirra sem hafa svikið, prettað og logið að þjóðinni er fordæmalaust og slíkt sætti ég mig ekki við. Það er því með stolti sem ég bendi á að unnt er að skoða lánabók Kaupþings á tenglinum hér að neðan. Endilega afritaðu skjalið á tölvuna þína til seinni tíma nota - ég treysti ekki dómstólum til að láta aðra fjölmiðla í friði.

http://88.80.16.63/leak/kaupthing-bank-before-crash-2008.pdf

Viðbót af bloggi Láru Hönnu:  Kannski kemur þetta málinu ekkert við, en er ekki beint traustvekjandi og vægast sagt umhugsunarvert. Ég var að fá upplýsingar - og kannaði þær nánar - að tengsl eru milli Sýslumannsins í Reykjavík og Kaupþings. Sýslumaður er Rúnar Guðjónsson (f. 1940). Rúnar var sýslumaður í Borgarnesi og rótarýfélagi Ólafs, föður Ólafs Ólafssonar. Sonur Rúnars er Frosti Reyr Rúnarsson, fyrrverandi forstöðumaður verðbréfamiðlunar Kaupþings. Eins og sjá má t.d. hér og hér var Frosti Reyr einn af kúlulánþegum Kaupþings.

Annar sonur Rúnars er Guðjón Rúnarsson, framkvæmdastjóri Samtaka banka og verðbréfafyrirtækja. Búið er að loka vef samtakanna, að því er virðist, og ég finn þau ekki í símaskránni. En lauflétt gúgl leiðir ýmislegt í ljós, m.a. að þessi samtök virðast hafa gengið einna lengst í að koma Íbúðalánasjóði fyrir kattarnef eins og sjá má t.d. hér og hér. Gúglið leiðir ýmislegt fleira í ljós um samtökin, eins og t.d. þetta.

Ég fékk upplýsingar á fésinu rétt í þessu um að samtökin heiti nú Samtök fjármálafyrirtækja. Guðjón er ennþá framkvæmdastjóri - og kíkið á hverjir eru í stjórninni.

-°-°-°-°-°-°

Upplýsingar sem ég "stal" af bloggi Þorsteins Ingimarssonar:

Í stuttu máli
Félög tengd Bakkabræðrum	332,7	milljarðar
Félög tengd Jóni Ásgeiri Jóhannessyni	326,0	milljarðar
Félög tengd Tchenguiz bræðrum	286,1	milljarður
Félög tengd Skúla Þorvaldssyni	142,9	milljarðar
Félög tengd Ólafi Ólafssyni	141,7	milljarðar
Félög tengd Kevin Stanford	103,1	milljarður
Antonis Yerolemou	66,0	milljarðar
Félög tengd Jákubi Jakobsen	57,5	milljarðar
Félög tengd Jóni Helga Guðmundssyni	46,1	milljarður
Saxhóll	42,1	milljarður
Össur	39,5	milljarðar
Samvinnutryggingasjóðurinn	30,2	milljarðar
Félög tengd Björgólfsfeðgum	22,7	milljarðar
Félög tengd Þorsteini M. Jónssyni	13,2	milljarðar

 

Siðferðisþrek þingmannsins

ALÞINGISMAÐURINN Jón Gunnarsson stakk niður penna í málgagni Sjálfstæðisflokksins í Kópavogi, Vogum, sem dreift var fyrir skömmu. Ber hann þar miklu lofsorði á bæjarstjórann í Kópavogi fyrir það að hafa „sýnt mikið siðferðisþrek" í lífeyrissjóðsmálinu svokallaða. Að vísu segir alþingismaðurinn að vissulega hafi bæjarstjórinn„farið á svig við lög" í störfum sínum sem formaður lífeyrissjóðsins, en það skín í gegnum grein hans að hinn siðferðislegi styrkur bæjarstjórans hafi hreinlega borið hann ofurliði og hann sagt af sér þess vegna.

Jón Gunnarsson, sá hinn sami og skrifar í Voga um siðferðisþrek bæjarstjórans í Kópavogi, situr á Alþingi Íslendinga en starfsmenn þeirrar stofnunar hafa m.a. þann starfa að setja þjóðinni lög sem ætlast er til að almenningur fylgi og fari eftir. Það að fara á svig við lög er ekki léttvægt atriði og það ber að mínu viti engan vott um siðferðisþrek að víkja sæti þegar grunur leikur á að formaður stjórnar opinberrar stofnunar hafi „gerst brotlegur við lög".

Þingmaðurinn nefnir í upphafi greinar sinnar málefni fyrirtækis dóttur bæjarstjórans, það sem mikill styr stóð um skömmu áður en FME vék stjórn LSK frá. Það var gott hjá honum að nefna, því þegar málefni LSK komst í hámæli lá þegar fyrir krafa frá samstarfsflokki Sjálfstæðismanna í bæjarstjórn Kópavogs að bæjarstjórinn viki sæti vegna þess máls. Og bæjarstjórinn var á förum að kröfu framsóknarmanna. Engu að síður lítur þingmaðurinn svo á að það hafi verið að kröfu Samfylkingarinnar sem bæjarstjórinn vék. Samfylkingin er ekki í meirihlutasamstarfi í bæjarstjórn Kópavogs og hefur því ekkert úrslitavald um það hvort bæjarstjórinn segir af sér eða ekki, slíkt er alfarið á forræði Framsóknarflokksins.

Jón Gunnarsson, tók sæti á Alþingi Íslendinga árið 2007 og hefur hefur stutt Sjálfstæðisflokkinn og forystusveit hans í gegnum súrt og sætt um árabil. Alþingismaðurinn Jón Gunnarsson hefur ekki minnst einu orði á siðferðisþrek sitt og félaga sinna, þeirra sem seldu íslensku bankana, sem lögðu af Þjóðhagsstofnun og stjórnuðu bæði forsætisráðuneyti og fjármálaráðuneyti á þeim tímum sem kallaðir voru „mestu uppgangstímar Íslandssögunnar" - hvert er þeirra siðferðisþrek?

Er nema von að illa sé komið fyrir þjóðinni þegar siðferðisþrek sjálfstæðismanna er mælt í því hversu oft og mikið þeir fara á svig við lög.

Ingibjörg Hinriksdóttir
varabæjarfulltrúi Samfylkingarinnar í Kópavogi

ps. meðfylgjandi grein birtist í Morgunblaðinu 22. júlí 2009.

Ég má til

að benda á bókanir sem áttu sér stað á fundi bæjarstjórnar Kópavogs sl. þriðjudag, þ.e. daginn áður en Gunnar benti á að hann stjórnaði veðurfarinu í bænum.

Þá tók til máls Þór Ásgeirsson og lagði hann fram eftirfarandi bókun:
„Sú spilling og siðblinda, sem er staðfest að hafi viðgengist undir stjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks í Kópavogi er skelfileg.  Ábyrgð bæjarstjóra er þar klárlega mest, en á honum ber núverandi meirihluti alla ábyrgð.  Allt tal um að engin lög hafi verið brotin, embættismönnum sé um að kenna og að afmælisnefndin eigi að sæta ábyrgð er eitthvert aumasta yfirklór sem sést hefur.  Bæjarbúar eiga betra skilið. Sá vandræðagangur  sem verið hefur á yfirstjórn bæjarins undanfarna daga er ólíðandi bæði fyrir bæjarbúa og starfsfólk bæjarins.  Hér  á fundinum hafa samstarfsmenn bæjarstjóra í Sjálfstæðisflokki og Framsóknarflokki varið allar hans gerðir og verk og bera því fulla ábyrgð á þessum vinnubrögðum.
Ólafur Þór Gunnarsson, Guðríður Arnardóttir, Jón Júlíusson, Flosi Eiríksson, Þór Heiðar Ásgeirsson."
 
 
Þá tók til máls Ómar Stefánsson og bar af sér sakir.  Því næst tók til máls Flosi Eiríksson og bar af sér sakir.
 
Hlé var gert á fundi kl. 18:37.  Fundi var framhaldið kl. 18:56.
 
Til máls tók Ásthildur Helgadóttir og lagði hún fram eftirfarandi bókun:
„Meirihluti Framsóknar- og Sjálfstæðisflokks mótmælir því, að lög hafi verið brotin og vísar því á bug að spilling og siðblinda líðist í bæjarstjórn Kópavogs.  Það er einnig ljóst að bæjarstjóri hefur axlað ábyrgð. Málflutningur vinstri manna í bæjarstjórn Kópavogs stjórnast af upphrópunum og órökstuddum fullyrðingum.
Ásthildur Helgadóttir, Ármann Kr. Ólafsson, Gunnar Ingi Birgisson, Gunnsteinn Sigurðsson, Sigurrós Þorgrímsdóttir og Ómar Stefánsson."
 
Hlé var gert á fundi kl. 18:56.  Fundi var framhaldið kl. 19:04.
 
Þá tók til máls Þór Ásgeirsson og lagði fram eftirfarandi bókun:
„Það vekur athygli og ber kannski vott um ákveðið siðferði að Gunnar Ingi Birgisson, bæjarstjóri, og aðalaðili málsins sem hér er til umræðu skuli telja það viðeigandi að skrifa undir bókun um eigin gerðir. Annað í bókun um meirihlutans er ekki svara vert.
Guðríður Arnardóttir, Jón Júlíusson, Flosi Eiríksson, Þór Ásgeirsson, Ólafur Þór Gunnarsson."

Fundargerðin öll.

Kópavogur, bærinn minn

Enn einu sinni skrifa ég færslu undir nafninu Kópavogur, bærinn minn. Að þessu sinni er tilefnið þjóðhátíðardagurinn, 17. júní, en í fyrra fór ég um bæinn og tók myndir á þessum degi. Útkomunni púslaði ég saman og notaði ljúfan blokkflautu undirleik Gísla Helgasonar við klippuna.

Um leið og ég óska þér gleðilegrar þjóðhátíðar býð ég þér að sjá Kópavog, bæinn minn. Fjallkonan á Rútstúni er knattspyrnukonan Guðrún Erla Hilmarsdóttir.

Það skal tekið fram að ég gerði myndbandið í sjálfboðavinnu og þáði ekki krónu fyrir, Kópavogsbæ er heimilt að nota efni myndbandsins hvar og hvenær sem er. Myndbandið er hér til hliðar, en þú getur líka stytt þér leið og smellt á þennan tengil.