Forsetinn var varaður við

Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra sendi forseta Íslands bréf í fyrradag, þar sem hann var varaður við alvarlegum afleiðingum þess að synja Icesave-lögunum staðfestingar. Þar kemur fram að Bretar og Hollendingar græða jafnvel meira á því að Íslendingar hafni lögunum.

Jóhanna sendi Ólafi Ragnari Grímssyni bréf á mánudaginn, þar sem sérfræðingar stjórnarráðsins röktu afleiðingar þess að forseti synjaði því að staðfesta lögin um ríkisábyrgð. Seðlabanki Íslands fór yfir samantektina, sem fréttastofa hefur undir höndum. Þar kemur fram, að það sé óvíst og algerlega í höndum Breta og Hollendinga hvort koma muni til þjóðaratkvæðagreiðslu um málið, því þeir geti fallið frá samningnum sem lögin fjalla um.

Fari svo, eða ef meirihluti þjóðarinnar fellir lögin, verði fyrri lögin um Icesave áfram í gildi. Þar séu sett slík skilyrði fyrir ríkisábyrgð, að afar ólíklegt sé að samningarnir öðlist gildi, að því er fram kemur í bréfinu. Þannig væri ósamið milli Íslendinga, og Breta og Hollendinga. Þeir hafi nú þegar leyst til sín kröfur meginþorra innstæðueigenda á þrotabú Landsbankans. Í krafti þeirra muni þeir fá til sín langstærstan hluta þess sem greiðist úr þrotabúinu, og fái þannig á næstu sjö árum allar þær greiðslur sem þeir hefðu fengið samkvæmt samningnum.

Bretar og Hollendingar yrðu þannig í reynd eins og eigendur þrotabúsins, og hefðu ráð íslenskra skuldunauta þrotabúsins í hendi sér. Í skjalinu kemur fram að litlar líkur séu á að þeir vilji ganga til nýrra samninga við Íslendinga næstu árin. Þeir græði lítið meira á samningum, eða jafnvel minna en án þeirra, og gætu með nokkrum rétti haldið því fram að íslensk stjórnvöld séu ekki samningshæf. Að auki gætu þeir gert kröfur fyrir dómstólum á hendur Tryggingasjóðs innistæðueigenda og íslenska ríkisins. Þeir þurfi þó ekki að taka afstöðu til þess fyrr en 2012.

Í millitíðinni gætu þeir neytt utanríkis-pólitísks aflsmunar, á vettvangi Alþjóða gjaldeyrissjóðsins og innan Evrópusambandsins. Í bréfinu kemur fram að í ljósi þarfa íslenska ríkisins, sveitarfélaga og orkufyrirtækja til endurfjármögnunar, væri slík töf afar dýrkeypt.

Stór lán ríkissjóðs komast á gjalddaga árið 2011, ásamt lánum Landsvirkjunar og annarra sem njóta ríkisábyrgðar. Hættan á greiðslufalli ykist því. Í bréfinu kemur einnig fram að fari Bretar og Hollendingar í mál, gætu þeir gert kröfu um að íslenska ríkið ábyrgðist innistæður í Icesave að fullu, með vísan til jafnræðissjónarmiða. Félli dómur þeim í hag yrði því að reikna með algeru greiðslufalli íslenska ríkisins frá dómsuppsögudegi. Í málarekstri gætu Bretar og Hollendingar stuðst við fyrri yfirlýsingar íslenska ríkisins um að það muni standa við skuldbindingar sínar. Þá myndu kröfur sveitarfélaga, líknarfélaga og annarra innistæðueigenda einnig styrkjast, svo fjárhagsleg tap Íslands gæti numið hundruðum milljarða króna.

Bretar og Hollendingar gætu neitað að styðja fyrirgreiðslu við Ísland innan Alþjóða gjaldeyrissjóðsins, þar sem það hefði ekki staðið við yfirlýsingar sínar. Norðurlöndin myndu væntanlega líka stöðva lánveitingar sínar. Samstarfsáætlun Íslands og Alþjóða gjaldeyrissjóðsins yrði þá óvirk, og alls eins líklegt að henni yrði rift. Matsfyrirtækin lækki lánsmatshæfi ríkisins væntanlega niður í ruslflokk. Hættan á greiðslufalli ríkissjóðs og Landsvirkjunar aukist, og staða Íslands í alþjóðasamstarfi væri stórlöskuð. Í bréfi forsætisráðherra til forseta Íslands kemur að síðustu fram að hætta sé á að um langa hríð yrði litið svo á að landið væri óábyrgt, og stjórnvöld ekki fær um að taka bindandi ákvarðanir.

Daginn eftir að Ólafi Ragnari barst þetta bréf, neitaði hann að staðfesta lögin um ríkisábyrgð vegna Icesave.

Ofangreint er frétt RÚV frá því í hádeginu í dag.

http://ruv.is/heim/frettir/frett/store64/item319691/

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 7.1.2010 kl. 07:38]

 Allt gætu óvinirnir gert Ingo mín,meðan alþjóðasamfélagið er óupplýst um okkar málstað,en er á þessari stundu að snúast okkur í hag. kær kveðja.