Bæjarstjórnarfundur í beinni útsendingu

Bæjarstjórnarfundum í Kópavogi er útvarpað á FM 98,3. Í dag átti ég ekki heimangengt á bæjarstjórnarfundinn sökum lasleika en sat hins vegar heima og hlustaði. Yfirleitt eru fundir bæjarstjórnar undirlagðir af svívirðingum bæjarstjórans í garð bæjarfulltrúa Samfylkingarinnar en þegar svo vill til að bæjarstjóri mætir ekki þá fara fótgönguliðarnir af stað. Fundurinn í dag er einn slíkur. Bæjarstjórinn er fjarverandi og hinar ótrúlegustu skoðanir hafa fengið að fjúka úr vestrinu.

Áfram Gulli Júl!

Það er öruggt að ég kem til með að fylgjast með þessu hlaupi ... svona með öðru auganu! Held með klikkaðasta hlaupara sem ég þekki Gunnlaugi Júlíussyni. Hann er örugglega einn af skipuleggjendum þessa hlaups og verður sjálfsagt líka meðal hlaupara.

Go Gulli!

100 km hlaup í Reykjavík

Ótrúlegur dagur í ensku bikarkeppninni

Það má segja að dagurinn í dag hafi verið hreint ótrúlegur í ensku bikarkeppninni. Bæði Manchester United og Chelsea eru úr leik eftir að hafa lotið í gras gegn Portsmouth og Barnsley. Ég sá því miður ekki leik Manchester United og Portsmouth en ég sá hins vegar megnið af leik Barnsley og Chelsea. Það var alveg magnað. Það eru svona leikir, þar sem „litla“ liðið berst um hvern einasta bolta, fer í hverja einustu tæklingu og heldur 100% einbeitingu allan leikinn, sem fá mig til að halda áfram að fylgjast með þessari frábæru íþrótt.

Barnsley-liðið getur verið okkur Íslendingum fyrirmynd. „Hvernig stendur á því?“ gæti einhver spurt. Það er vegna þess að hugarfarið sem Barnsley hefur sýnt í leikjunum gegn Liverpool og Chelsea sannar að ÞAÐ ER ALLT HÆGT í fótboltanum.

Í nokkur ár hef ég verið þeirrar gæfu aðnjótandi að fylgjast með unglingalandsliðum Íslands í knattspyrnu kvenna. Ég reyni að skipta mér sem minnst af í eldri liðunum en í því yngsta, 17-ára liðinu, þar hef ég reynt að telja stelpunum trú um það að hugarfarið geti komið þeim hálfa leið ... í það minnsta. Stundum hafa þessar ræður mínar virkað, stundum ekki. Ég trúi því þó enn að fái leikmenn liðsins nægilega jákvæða hvatningu og stuðning þá er okkar liði allir vegir færir, rétt eins og liði Barnsley sem er komið í undanúrslit á Wembley - leikvellinum. Draumavelli allra knattspyrnumanna.

Væri það nóg

Það er alveg greinilegt að heilsan er öll að koma, nú finn ég endalausar ástæður til að skrifa færslur á síðuna. Kannski er það heimsókn Harðar Torfa, kannski eru það skemmtileg viðbrögð bloggvina minna sem verða þess valdandi að ég er kaldari við að birta bullið mitt. „Ástina sína að finna“ fékk góð viðbrögð en ég á annað ljóð í handraðanum sem er samið við franska lagið S'il Suffisait D'aimer sem Celine Dion söng um árið. Ekki sérlega þekkt lag og ég hef í sjálfu sér ekki hugmynd um hvað það er.

Einhverra hluta vegna hef ég góð eyru og hið ólíklegasta fólk vill gjarnan trúa mér fyrir vanda sínum, gleði og sorgum. Það er í lagi, ég get hlustað og ég lít á það sem upphefð að vera treyst. Eitt sinn kom vinkona mín til mín og var í vanda stödd. Hún væri ákaflega hrifin af strák sem hún var með og sagði mér ... „ég elska hann, en ég er ekki viss um að ég sé ástfangin af honum.“ Það var eitthvað í þessum orðum sem kveikti hjá mér hugsun og til varð ljóðið „Væri það nóg að elska“.

Ljóðið má finna inná vefsíðunni minni www.ingibjorg.net undir Ljóðin og er þar síðasta ljóðið í pakkanum. Prufaðu að smella á lagið með Celine Dion hér til hliðar og syngja ljóðið með ... Mér finnst þetta ganga upp.

Öll að koma til - og óvænt heimsókn

Mikið óskaplega finnst mér leiðinlegt að vera veik. Hvað er varið í það að hanga heima hjá sér allan daginn, emjandi úr beinverkjum, vorkennandi sjálfum sér og hundleiðast? Ekkert, það er nákvæmlega ekkert spennandi. Ég skil ekki í fólki sem „notar“ sína tvo veikindadaga í mánuði. Því miður þekki ég of mikið af slíku fólki og verð að viðurkenna að ég hef ekki mikið álit á framferðinu.

Sem betur fer er ég þó að uppskera eftir að hafa haldið mig innandyra í tvo sólarhringa. Hitinn er horfinn og hálsbólgan minnkar hægt og rólega. Allt að gerast og kannski mæti ég bara í vinnuna á morgun. Hef reyndar fengið hótanir þaðan að ef ég læt sjá mig þá verði mér varpað á dyr. Við sjáum til með það. Hef reyndar náð að vinna fullt héðan af heiman, kom meira að segja öllum frá vinnu í dag með því að endurræsa netþjóninn héðan að heiman, já mikill er mátturinn gott fólk!

Það birtist óvæntur gestur hjá mér í dag. Fyrir nokkru pantaði ég mér disk þar sem haldið var uppá afmæli Harðar Torfasonar. Nokkrir vinir hans í tónlistargeiranum boðuðu til tónleika, sungu lögin hans honum til heiðurs og gáfu út á geisladiski. Fyrir tilviljun villtist ég inná vefsíðu Harðar Torfa og sá að ég gat pantað þennan disk af vefsíðunni. Ég gerði það og spáði svo ekki meira í málið. Nema hvað, haldið þið að Hörður Torfason hafi ekki bara hringt í mig og boðað komu sína með diskinn. Ég varaði hann við að ég væri veik heima og því kannski ekki í standi til að taka á móti háttvirtum trúbadorum en hann blés á það og mætti galvaskur og töffaralegur heim til mín í dag. Ég var náttúrulega eins og einhver trúður þegar ég opnaði dyrnar, í köflóttum náttbuxum með klauf og þykkri peysu með rúllukraga. Ég veit ekki hvað blessaður trúbadorinn hefur hugsað þegar hann sá mig. En hann kom færandi hendi með diskinn og ég var fljót að setja hann í spilarann. Flottur diskur þar sem hin mestu ólíkindatól flytja lögin hans Harðar. Mér finnst lagið Stjörnuhrap sem Fabúla syngur vera besta lagið á diskinum en ég verð þó að viðurkenna að ég er alltaf dálítið svag fyrir Litlum fugli, Guðjóni og Ég leitaði blárra blóma. Allt frábær lög í dálítið óhefðbundnum flutningi.

Kannski var það bara Hörður Torfa sem kom mér á lappir og uppúr veikindunum. Hver veit, ég er a.m.k. mikið hressari en síðustu tvo daga og nýt þess að hlusta á Heiðurstónleika Harðar Torfasonar. Hafi hann þökk fyrir sendinguna.