Jólabaksturinn

Jólaundirbúningurinn heldur áfram. Í dag hrærði ég í smákökurnar sem ég ætla að baka. Þetta eru súkkulaðibitakökurnar hennar mömmu, bestu súkkulaðibitakökur sem ég hef bragðað (og hef þó bragðað þær nokkrar). Lykilatriði í súkkulaðabitakökunum hennar mömmu er að nota Orange súkkulaði í kökurnar, örlítill keimur af appelsínu gefur kökunum slíkt yndislegt bragð að það hálfa væri hellingur.

Kökurnar ætla ég að baka á fimmtudaginn á vinnutíma og veita vinnufélögum mínum örlítið smakk.

Afmælisboð hjá ungri og eldri

Því miður komst ég ekki á útifundinn í gær. Var upptekin í 5 ára afmæli Sigrúnar Birtu Gunnarsdóttur, sem söng svo fallega fyrir mig á afmælisdaginn minn í fyrra. Svo fór ég í 60 ára afmæli stórvinar míns Halldórs B. Jónssonar, fv. varaformanns Knattspyrnusambands Íslands. Halldór hætti óvænt í stjórn KSÍ í fyrra vegna veikinda og mér þótti vænt um að hann var gerður að heiðursfélaga knattspyrnusambandsins á 60 ára afmælinu. Hann á það svo sannarlega skilið fyrir ómetanleg og ómælanlegt framlag til knattspyrnu á Íslandi.

En þó ég hafi ekki náð í útifundinn þá náði ég að hlusta á síðustu mínúturnar í ávarpi Gerðar Kristnýjar og var ég einstaklega ánægð með það sem hún sagði. Ég er sko ekkert franskbrauð heldur alvöru íslenskt rúgbrauð.

Þegar ég komst heim úr afmælisboðunum þá tók ég mig til og hrærði í jólalifrarkæfuna sem ég ætla að bera fram á jólafundi kvennanefnda KSÍ nk. föstudag. Ég held og vona að lifrarkæfan hafi heppnast vel en ég ætla ekki að baka hana fyrr en eftir vinnu á föstudag svo það verði enn ylur í henni þegar ég mæti í jólaboðið.

Einhverjum bloggvina minna hefur verið tíðrætt um jólagjafir og jólaskraut. Það upplýsist hér með að jólagjafir eru í húsi og jólaskraut sömuleiðis. Það má samt alltaf bæta um betur og hver veit nema það bætist við ein eða tvær gjafir fyrir aðfangadag og jafnvel eitt eða annað skraut í húsið.

Já, sæll!

Orðin í fyrirsögninni hér að ofan duttu út úr mér þegar ég sá forsíðu Moggans í morgun. Svo bætti ég við „Eigum við að ræða það eitthvað?“ þegar ég sá hvað seðlabankastjóri hafði sagt við fjónska blaðið. „Verði ég hins vegar þvingaður úr starfi horfir málið allt öðruvísi við. Þá mun ég snúa aftur í stjórnmálin.“

Ef þetta er ekki nóg fyrir forsætisráðherra og hans íhaldsflokk til að skilja að maðurinn verði að víkja þá er honum og hans flokki einfaldlega ekki viðbjargandi. Hótunin sem felst í þessum orðum er svo opinská og beinskeytt að það verður ekki skýrara.

Enn og aftur bendi ég á færsluna um þær kröfur sem uppi eru, að stjórn Seðlabankans víki, að stjórn Fjármálaeftirlitsins víki, að a.m.k. tveir ráðherrar ríkisstjórnar víki og að kosið verði til þings í vor. Þetta eru einfaldar kröfur sem ætti að vera auðvelt að bregðast við og það er mín krafa og margra annarra að íslenskir stjórnmála- og embættismenn fari að axla ábyrgð á þeim verkum sem þeim eru falin.