Lögregluaðgerðir

Í gærkvöldi setti ég inn tvær færslur hér á bloggið. Annars vegar um prófkjör í Bandaríkjunum, þar sem ég taldi að dagar Hillary Clinton væru taldir (sem reyndist ekki vera) og hins vegar um það hvað það væri gott að fara glaður í háttinn. Þar hitti ég naglann á höfuðið, enda dreymdi mig mikið og í morgun komst ég að því að draumfarir mínar eru fyrir góðu. Í draumráðningabókinni minni segir eitthvað á þá leið að þeir sem hafi verið að ofsækja dreymandann muni fara halloka og dreymandinn vinni fullnaðar sigur! Það er gott.

Vöruflutningabílstjórar hafa ekki verið að sækja á mig og hef ég losnað blessunarlega við óþægindi af þeirra sökum. Í dag hef ég varla haft undan að uppfæra vefsíður til að fá nýjustu fréttir og aukafréttatími RÚV varði örugglega lengur en þeir sjálfir áformuðu. Ég verð að viðurkenna að ég á erfitt með að ákveða hvort ég standi með bílstjórum eða löggunni í þessu máli. Helst er ég á þeirri skoðun að báðir aðilar séu komnir út í öfgar sem mér líkar ekki við að sjá hér á Íslandi.

Mótmæli bílstjóra beindust í upphafi að hækkandi olíuverð en síðan bættust við kröfur um undanþágu frá reglugerðum um hvíldartíma. Ég get tekið undir að bensín- og olíuverð er allof hátt nú um stundir, en það er ekki íslenskri ríkisstjórn að kenna heldur mætti frekar benda á stefnu George W. Bush í málefnum Miðausturlanda. Þá er ég ekki viss um að ég sé sammála því að það eigi að draga úr kröfum um hvíldartíma hjá bílstjórunum. Eiginlega er það mér þvert um geð. Í vetur hefur verið mikið átak í gangi hjá Umferðarstofu þar sem ökumenn eru hvattir til að taka sér 15 mínútna hvíld frá akstri, enda er syfjaður eða sofandi ökumaður óendanlega hættulegur sjálfum sér og öllum öðrum í umferðinni.

Lögreglan á ekki mikla samúð hjá mér heldur eftir atburði dagsins. Miðað við þau myndskeið sem sést hafa á vefmiðlum þá gengu þeir fram af gríðarlegri hörku, sem að mínu viti á engan rétt á sér. Notkun þeirra á piparspreyi var tilviljunarkennd og virtust sumir lögregluþjónar ekki hafa annað að markmiði en að klára úr brúsanum á hvern þann sem fyrir varð. Það hlýtur að vera hægt að finna einhvern meðalveg sem er milli þess að yfirlögregluþjónninn gangi meðal manna og gefi þeim í nefið og þess sem við urðum vitni að í dag. Lögreglan verður að skoða sinn gang með opnum hug en ekki þeirri vissu að það hefði ekki verið hægt að gera neitt öðruvísi, eins og mig grunar að hún muni þrátt fyrir allt gera.

Íslendingar eru í eðli sínu friðsöm þjóð, það er ekki möguleiki í stöðunni að sitja þegjandi hjá á meðan samfélagið breytist í lögregluríki. Hér þarf að grípa inní af festu og ábyrgð og þeir sem þessu landi stjórna geta ekki fylgst með þessu úr fjarlægð, eða með bundið fyrir augu. Nú þarf styrka stjórn og ég treysti því að ráðherrar þessa lands muni taka þetta mál upp og koma í veg fyrir að hér verði lögregluríki í ætt við það sem við sáum í dag.

Athugasemdir

[Lilja Guðrún Þorvaldsdóttir, 24.4.2008 kl. 01:38]

Það segi ég með þér Ingibjörg,  ég vona að ráðherrar þessa lands taki þetta mál upp og komi í veg fyrir að hér verði komið á lögregluríki.