Ástina sína að finna

Fyrir allmörgum mánuðum einsetti ég mér að setja hér inn tónlist við eitt af þeim ljóðum sem ég hef samið í gegnum tíðina. Ljóðaskrif mín undanfarin misseri hafa því miður verið af ákaflega skornum skammti en þó held ég í vonina að það lifni yfir mér einn góðan veðurdag.

Eitt ljóð minna heitir „Ástina sína að finna“ og fjallar um stúlku sem kastar sér í straumharða á þegar ástin hennar deyr. Heldur tregafullt ljóð en systkinabörn mín Ellert S. B. Sigurðarson og María Konráðsdóttir komu mér á óvart fyrir nokkrum árum á fertugsafmæli mínu. Elli hafði samið lag við ljóðið og hann, María og fleiri fluttu mér það í afmælisveislunni.

Þetta var náttúrulega hápunktur veislunnar og ég varð klökk við að heyra ljóðið mitt komið í viðhafnarbúning. Lagið má nálgst hér til hliðar á síðunni en ljóðið er svona. Það má syngja með!

Ástina sína að finna
Þar er straumurinn mestur
og áin svo stór
og hún stendur í vatninu
stúlkan sem fór
ástina sína að finna.

Þó þau hrópuðu á hana
og kölluðu í kór
þau fengu engu breytt
því stúlkan hún sór
ástina sína að finna.

Svo hreif hana straumurinn
sterkur og stór
hreif hana með sér
hana sem fór
ástina sína að finna.

Þeir fundu’ hana neðar
svo létta á brún
og brosandi í framan
því búin var hún
ástina sína að finna.

Og þú sérð þau á himnum
sem stjörnurnar tvær
þær lýsa upp nóttina
því nú eru þær
búnar ástina sína að finna.

 

Athugasemdir

[Lilja Guðrún Þorvaldsdóttir, 5.3.2008 kl. 00:45]

Takk fyrir,  þetta er fallegt! Kv. Lilja

[Ingibjörg Hinriksdóttir, 5.3.2008 kl. 23:17]

Kærar þakkir bæði tvö. Ég var dálítið feimin við lagið fyrst, fannst það opinbera mig á einhvern hátt en er núna bæði stolt og ofboðslega montin af laginu og textanum.