Gott að fara glaður í háttinn

Það er alltaf gott að fara glaður í háttinn. Nú undir nóttina þá kíkti ég aðeins á youtube.com og komst að því að bresku þættirnir „Britain's got talent“ eru aftur komnir á dagskrá. Í fyrra vann óperusöngvarinn Paul Potts eftir að hafa flutt hreint magnaða útgáfu af Nessun Dorma. Algjörlega magnaður flutningur hjá þessum manni sem leit ekki út eins og óperusöngvari, langt því frá!

Í fyrsta þætti ársins 2008 er annar snillingur á ferðinni, ungur drengur sem heitir Andrew Johnston, en hann söng Pie Jesu af slíkri snilld að mér vöknaði um augu og fann hvernig það hríslaðist um mig gæsahúð. Ótrúlega fallegur söngur hjá þessum 13 ára dreng sem hefur verið strítt frá því hann fór að syngja 6 ára gamall. En það var annar kappi, Craig Harper, sem gladdi mig nú undir nóttina. Hann kom með algjört snilldaratriði sem gerði það að verkum að ég horfði þrisvar sinnum og brosti hringinn í öll skiptin sem ég sá hann flytja sitt atriði.  Meira ætla ég ekki að segja, heldur leyfa þér að njóta þess að sjá kappann á sviðinu.